Dat je dan even nadenkt voordat je gaat. Je bent nu een paar maanden ambtenaar, mag je wel protesteren? Tegen regeringsbeleid? Je denkt aan je ambtseed, aan wetten, maakt afwegingen…
En dan realiseer je je dat je werkt voor een organisatie die staat voor rechten. Recht op bezit en het vastleggen van grenzen. Voor rechtszekerheid. Dat mensen kunnen zeggen: “Dít is míj́n land”.
Jouw land, waar je niet met geweld weggejaagd mag worden door een onderdrukker. Op de vlucht moet. Bommen om je oren krijgt en keer op keer familie moet begraven. Uitgehongerd wordt.
Natuurlijk moest ik demonstreren. Dus ik ben gegaan. Naar het Malieveld, met 150.000 anderen.
Volgende keer ga ik weer.
